5,2K
Απόψε έχει μια υπέροχη βραδιά!
Την ανάρτηση μου αυτή εσείς θα την δείτε αύριο,
πιστεύω πως και πάλι έτσι θα είναι!
Η πανσέληνος υπέροχη καθρεφτίζεται στα ήρεμα νερά…
Μάλλον θα παραξενευτήκατε με τον τίτλο της ανάρτησης μου…
Όχι άδικα!
Από μικρή θυμάμαι τον πατέρα μου ,
όταν γέμιζε το φεγγάρι ,
πήγαινε το μεσημέρι στην θάλασσα
να μαζέψει την αγαπημένη λιχουδιά της οικογένειας…
Αχινούς!
Αγκάθια πολλά..
Φοβόμουν να τους πιάσω,
εκείνος όμως τους έπιανε με γυμνά χέρια
και τους καθάριζε στο πι και φί!
Σήμερα που είχε γεμάτο φεγγάρι ,
είπα στον άντρα μου πως θέλω να μαζέψω την αγκαθωτή μου λιχουδιά!
Με κοίταξε με απορία στην αρχή ,
είναι η αλήθεια…
Θέλω να φτιάξω ζυμαρικά με αχινούς …
Είπα την μαγική λέξη!
Ζυμαρικά!
Τότε άλλαξε βλέμμα και μου είπε πως θα με πάει σ’ ένα μέρος που έχει πολλούς.
Ωραία και τώρα πως τους πιάνουμε;
Σκέφτηκα , σκέφτηκα…
Α!!! Μου ήρθε μια ιδέα!!!
Έχω ένα μικρό τσουγκρανάκι που σκαλίζω τις γλάστρες μου!!!
Τέλεια ιδέα!
Πήρα που λέτε το τσουγκρανάκι μου στον ώμο
(που λέει ο λόγος…)
και ξεκίνησα κουνιστή και λυγιστή για το ψάρεμα…
Φτάνω που λέτε,
και τι να δω!
Δεκάδες αχινοί κολλημένοι στα βράχια!
Φορώντας τα κατάλληλα παπούτσια πήγα κοντά
και με το μαγικό μου εργαλείο μάζεψα μερικούς …
Ωραία μέχρι εδώ!
Από δω και πέρα;
Καθάρισμα !
Έπεσα πάλι σε βαθιά περισυλλογή …
Πως θα τους καθαρίσω χωρίς να τρυπηθώ;
Τσαφ! Να την η ιδέα απαστράπτουσα !
Θα βάζω τον κάθε αχινό μέσα σ’ ένα μικρό και μεταλλικό σουρωτήρι,
έτσι θα έχω το απαραίτητο κράτημα για να πιέσω με το μαχαίρι μου και ν’ ανοίξει .
Περιχαρής λοιπόν με τις ιδέες που μόνο εγώ
και ο πολυμήχανος Μαγκάιβερ κατεβάζουμε,
πιάνω έναν έναν τους αχινούς και ξεκινάω το καθάρισμα….
Δεν σας περιγράφω άλλο γιατί θα με βαρεθείτε και δεν το θέλω…
Θα πω μόνο ότι δεν τρυπήθηκα καθόλου,
πως τους άνοιξα όλους μόνη μου χωρίς την βοήθεια του κοινού
και η κουζίνα μου έγινε μπάχαλο!
Αγκάθια παντού διασκορπισμένα…Ουφ!
Το αποτέλεσμα της ιστορίας το βλέπετε παρακάτω…
Είπα να βγάλω φωτό και την κουζίνα μου αλλά σκέφτηκα πως θα σας απογοητεύσω
και δεν το θέλω…
Υλικά:
20 αχινούς
χυμό από 2 μεγάλες και ώριμες ντομάτες
2 σκελίδες σκόρδου
1 μικρό ξερό κρεμμύδι
λίγο ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι
1 κουταλάκι του γλυκού πάπρικα γλυκιά
1/2 ποτήρι του νερού λευκό κρασί
1/2 ματσάκι μαϊντανού
ζυμαρικά κοχυλάκι από αλεύρι ζέας .
Αφού καθαρίσουμε τους αχινούς μας λοιπόν ,
τους αφήνουμε στο ψυγείο μέσα σ’ ένα μπολάκι.
Βάζουμε να φτιάξουμε την σάλτσα μας ,
σ’ ένα κατσαρολάκι θα ρίξουμε το σκόρδο και το κρεμμύδι ψιλοκομμένα,
θα προσθέσουμε λίγο ελαιόλαδο και την πάπρικα,
θα σοτάρουμε ελάχιστα μέχρι ν’ αρχίσουν να τσιτσιρίζουν,
τότε προσθέτουμε το κρασί και αφήνουμε να εξατμιστεί το οινόπνευμα για 5-6 λεπτά.
Τώρα η σειρά της ντομάτας και του πιπεριού,
τα αφήνουμε όλα να σιγοβράσουν.
Όταν είναι έτοιμα ρίχνουμε το αλάτι και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό ,
σβήνουμε την φωτιά και ετοιμάζουμε μια άλλη κατσαρόλα
για να βράσουμε τα ζυμαρικά της ζέας.
Τα βράζουμε για 9 λεπτά ,
τα σουρώνουμε και πάλι πίσω στην κατσαρόλα τους!
Εντομεταξύ έχουμε βγάλει απ’ το ψυγείο τους αχινού μας ,
τους προσθέτουμε μέσα στην σάλτσα δίχως να τους βράσουμε!
Ανακατεύουμε καλά και ρίχνουμε την σάλτσα μέσα στα βρασμένα ζυμαρικά!
Ανακάτεμα καλό .
Η κουζίνα έχει μοσχομυρίσει θάλασσα… Ιώδιο…
Τα πιάτα έχουν κατέβει απ’ το ντουλάπι
και οι ενδιαφερόμενοι έχουν πιάσει θέση στο τραπέζι με τα πιρούνια ανά χείρας…
Εγώ σερβίρω το εκλεκτό ( και κοπιαστικό) φαγητό μου…
Να μην φάω κι εγώ μια μπουκιά;
Μμμμμμμ!!!!!!
23 σχόλια
Σοφία μού αρέσουν πολύ οι αχινοί!
Εκλεκτή η μακαρονάδα σου και πολύ έξυπνο το κόλπο σου για να συλλέξεις το αυγοτάραχό τους.
Θα ήθελα να τους απολάμβανα κλασικά, σε σαλάτα, με νωπό ελαιόλαδο και μπόλικο λεμόνι, άπειρο φρέσκο ψωμί για βούτες και πολλά ούζα ή τσικουδιές παραδίπλα!
Αααχ! :)))
Z.
ααααχχχχ ναι!!! ναι!!!! έτσι ακριβώς!!!!
Κορίτσια μου συμφωνώ πως με λεμονάκι και λαδάκι είναι αξεπέραστη η νοστιμιά τους,
κι εγώ την επόμενη φορά έτσι θα τους “περιποιηθώ”…
Για μια αλλαγή όμως και για να βγει κι ένα φαγήτό ,
νομίζω πως τα ζυμαρικά ταιριάζουν πολύ ,
Φιλάκια πολλά και στις δυο σας!!!
Υπέροχες αναμνήσεις και όμορφες εικόνες! Αγαπητοί, αυτό είναι νόστιμα ζυμαρικά και μοναδικά. Είστε τόσο γλυκιά και είσαι ένα αστέρι! Ένα μεγάλο φιλί! <3 <3 🙂
Ευχαριστώ πολύ καλή μου φίλη, φιλια πολλά!!!
Σοφια μου κι εγω θα ηθελα να ημουν χτες κοντα στη θαλασσα στο εξοχικο! Εκει την πανσεληνο την βλεπεις απο παντου, εδω μας εχουν πνιξει οι πολυκατοικιες και ουτε το παιρνουμε χαμπαρι ποτε ειναι!
Αχινους δεν εχω φαει ποτε, γιατι δεν ξερω πως να τους χειριστω! Λενε οτι ειναι πολυ νοστιμοι, τωρα που ειδα και την πατεντα σου με το σουρωτηρι, ισως το επιχειρησω! Πεντανοστιμη φαινεται η μακροναδα!
Φιλια!
Μαρίνα δοκίμασε και δεν θα χάσεις!
Είναι λίγο μπελαλίδικη η όλη ιστορία αλλά μια στο τόσο αξίζει να το κάνεις!
Φιλάκια!!!
Τι μεζές!!
Και τι κόπος για να βγάλει κανείς ένα τόσο δα μικρό μπολάκι!! Αλλά προσωπικά θα τον έτρωγα με πολύ ελαφριά λεμονάτη σαλτσούλα, για να μην “χάσω” αυτό το άρωμα της θάλασσας παρέα με την γλύκα του αυγού!
Χαρά στην υπομονή σου, για το καθάρισμα Σοφία μας :-))
Είναι όντως εξαιρετική η γεύση τους!
Δυστυχώς θέλουν κόπο…
Αξίζει όμως !
Καλό σου απόγεύμα!!!
Από το πρωί τη κοιτάζω την αναρτησή σου….
Μα τι ομορφιά!!!!
Μ’αρέσει τόσο πολύ ο αχινός αλλά δεν έχω ασχοληθεί με το καθάρισμα…προτιμώ να το κάνουν άλλοι κι εγώ να τον απολαμβάνω!!!χαχα
Τα ζυμαρικά σου θα είναι πολύ ιδιαίτερα και με μυρωδιά θάλασσας!!!!!
Μπράβο!!!!
Από πού είναι η πρώτη φωτό???
Φιλιά!!!
Την καλύτερη δουλειά κάνεις χαχαχα!!!!
είναι απόλαυση να στα φέρνουν έτοιμα ε;
Εμένα όμως για να πω την αλήθεια , μου αρέσει η όλη διαδικασία , εκτός απ’το καθάρισμα της κουζίνας μου που έγινε μεσα στα αγκάθια…
Η φωτο είναι τραβηγμένη απ’ τον Αμπελά της Πάρου και φαίνεται η Νάξος φωτισμένη.
Τίιιιιι???????????
Πάρος??????????? Τόσα χρόνια διακοπές εκεί χειμώνα-καλοκαίρι και δε την αναγνώρισα???????
Απαράδεκτο!!!!
Πανέμορφα είναι!!!
Δηλαδή είσαι εκεί????????
Ναιιιιιιιιιιιι!!!!!!!!!!!!!
Αχινούς έχω πατήσει μόνο, δεν έχω φάει ακόμα!
Οι φωτογραφίες σου υπέροχες Σοφία μου, εξίσου απολαυστικό όμως και το κείμενο σου!
Πολύ γλυκιά ανάρτηση και μου δημιούργησες την έντονη επιθυμία να δοκιμάσω το πιάτο σου!
Πολλά φιλιά!
Άουτςςς!!!!
Δύσκολα τα πράγματα αν πατήσεις αχινό…
Ελπίζω να τους δοκιμάσεις και να σου φύγει αυτή η δυσάρεστη ανάμνηση που έχεις μαζί τους.
Πολλά φιλάκια και καλό σου βράδυ!
Αχ, αυτή τη βόλτα στην ακροθαλασσιά πολύ τη ζήλεψα!
Το πιάτο σου με γοήτευσε! Αχινό δεν έχω φάει ποτέ! Δεν έχω ιδέα καν πώς είναι η γεύση του και είμαι σίγουρη ότι θα δυσκολευόμουν απίστευτα να τον καθαρίσω (θα κατέληγα με τα μισά αγκάθια στα δάχτυλα…)! Όμως η ιδέα σου να τον χρησιμοποιήσεις στη σάλτσα για τα ζυμαρικά σου είναι εξαιρετική! Πολλά μπράβο!
(Κρίμα που δεν είσαι πιο κοντά. θα ερχόμουν να μου κάνεις το τραπέζι!)
Πολλά φιλάκια!
Η γεύση του είναι η θάλασσα!
Μια αίσθηση ιωδίου στο στόμα σου…
Είναι πολύ ιδιαίτεροι, μοναδική απόλαυση!
Αξίζει να τους δοκιμάσεις!
Που ξέρεις μπορεί και να καταφέρουμε να συναντηθούμε και να σου κάνω και το τραπέζι!
μπορεί να είμαι από τους λίγους που ΔΕΝ του αρέσουν τα μαλάκια( προσεξα μη βάλω λάθος τόνο και παρεξηγηθώ !). ούτε αχινούς-πετάλίδες, μυδια.στρειδια κλπ.. Αλλά ομολογώ ότι φαινεται πολύ εντυπωσιακή η συνταγή αυτή ,και πολύ νόστιμη συνάμα!
καλη ΣΑΣ ορεξη παιδιά!!χαχαχα!
Όντως είσαι από τους λίγους…
Αν δοκιμάσεις ίσως αλλάξεις γνώμη!
Ευχαριστώ πολύ !
Συνταγή που δεν ανοίγει μόνο την όρεξη αλλά και την διάθεση. Θα σταθώ όμως και στην παρουσίαση που πραγματικά είναι εξαιρετική.
Να είσαι καλά , σ’ευχαριστώ πάρα πολύ!
Τι ωραία βολτίτσα!!!
Θα συμφωνήσω με την Ερμιόνη κι εγώ έχω πατήσει αχινούς όμως ακόμη δεν έτυχε να τους δοκιμάσω… αν και έμαθα πως είναι πολύ νόστιμοι.
Φιλάκια Σοφάκι μου.
Γεια σου Ρούλα μου!
Δοκίμασε τους χάνεις…
Φιλάκια!!!