Το γλυκό του κουταλιού είναι ένας υγιεινός τρόπος να απολαύσουμε ναι μεν γλυκό αλλά με λιγότερες τύψεις.
Δίχως λιπαρά και αν μάλιστα το φτιάξουμε χωρίς ζάχαρη, τότε δεν έχουμε κανέναν λόγο για να το στερηθούμε!
Ένα λατρεμένο μου γλυκό είναι αυτό του περγαμόντο.
Το μοναδικό του άρωμα και η εκπληκτική του γεύση με εμπνέει για διάφορες συνταγές
που με κρατούν απόλυτα ικανοποιημένη.
Το περγαμόντο εκτός από το υπέροχο άρωμα του, μας χαρίζει και πολλά ευεργετικά συστατικά που ωφελούν την υγεία μας.
Έχει στην σύσταση του πολυφαινόλες
που μπορούν να ρυθμίζουν την χοληστερόλη στο αίμα μας.
Ρυθμίζει τα τριγλυκερίδια και αυξάνει την καλή χοληστερίνη στον οργανισμό μας.
Επίσης το αιθέριο έλαιο του χρησιμοποιείτε στην αρωματοθεραπεία και βοηθάει στην κατάθλιψη , στην ναυτία και έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Σήμερα θα σας δώσω μια ιδέα για το πώς μπορείτε κι εσείς να φτιάξετε γλυκό του κουταλιού περγαμόντο, με τις φλούδες του ,
αλλά και μια εξαιρετική μαρμελάδα έκπληξη από την ψίχα του.
Όλα φυσικά χωρίς ζάχαρη και με τον πιο υγιεινό τρόπο προετοιμασίας.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπερ – επεξεργαζόμαστε τα φρούτα μας ,
όσο γίνεται να κερδίζουμε περισσότερα θρεπτικά συστατικά από αυτά!
Υλικά για το γλυκό του κουταλιού :
• Φλούδες από 4 περγαμόντο (βιολογικά και ακέρωτα)
• σιρόπι Αγαύης ( σκούρα , λιγότερο επεξεργασμένη κατά προτίμηση ) ή σιρόπι Σφενδάμου.
(όσο χρειαστεί για να καλύψει τις φλούδες στο βάζο).
Διατροφικά στοιχεία για το γλυκό:
Υδατάνθρακες : θα ζυγίσετε πόσο σιρόπι αγαύης ή σφενδάμου θα χρησιμοποιήσετε.
Το σιρόπι αγαύης έχει 76,2 γρ. / 100 γρ.
Το σιρόπι σφενδάμου έχει 90 γρ./ 100 γρ.
Οι φλούδες του περγαμόντο έχουν ελάχιστους υδατάνθρακες γύρω στα 2 γρ./ 100 γρ. Λιπαρά : 0 γρ.
Διαδικασία:
Αφού πλύνουμε καλά τα περγαμόντο,
τα ξύνουμε στον τρίφτη για να αφαιρέσουμε το ξύσμα τους. Το ξύσμα που θα μαζέψουμε θα μπει σε μερίδες στην κατάψυξη και με την πρώτη ευκαιρία θα το χρησιμοποιήσουμε για να αρωματίσουμε τα γλυκά ή τα φαγητά μας.
Όταν τελειώσουμε αυτή την διαδικασία ,
κόβουμε και αφαιρούμε τις φλούδες
με κάθετο κόψιμο περιμετρικά του φρούτου.
Θα πάρουμε οδοντογλυφίδες και τυλίγοντας ρολό την κάθε φλούδα, θα την τρυπήσουμε για να μείνει σε αυτό το σχήμα.
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα τις φλούδες και τις σκεπάζουμε με νερό.
Αφήνουμε για μία ώρα και σουρώνουμε πετώντας το νερό, γεμίζουμε με φρέσκο νερό και αφήνουμε για άλλη μια ώρα. Κάνουμε την ίδια διαδικασία άλλη μια φορά, συνολικά τρεις φορές.
Αυτό θα βοηθήσει να ξεπικρίσουν οι φλούδες μας.
Τις βάζουμε μέσα στην κατσαρόλα με νερό μέχρι να τις σκεπάζει.
Ανάβουμε την φωτιά και μόλις πάρει βράση χαμηλώνουμε, αφήνουμε να βράσουν για 15 λεπτά .
Στην συνέχεια τις σουρώνουμε
και αφήνουμε για μία ώρα πάνω σε ένα σουρωτήρι για να φύγουν όσα υγρά περισσότερα μπορούμε.
Μετά απ’ αυτό παίρνουμε αποστειρωμένα βαζάκια
και τοποθετούμε μέσα τις φλούδες μας,
εφόσον τους αφαιρέσουμε τις οδοντογλυφίδες,
αφήνοντας όσο γίνεται λιγότερα κενά μεταξύ τους.
Το τελικό στάδιο είναι να ρίξουμε μέσα στα βαζάκια το σιρόπι Αγαύης ή Σφενδάμου,
μέχρι να σκεπάσει όλες τις φλούδες .
Κλείνουμε το καπάκι και περιμένουμε να ενωθούν τα αρώματα του περγαμόντο με την γλύκα της Αγαύης!
Αν θέλουμε να φτιάξουμε και την μαρμελάδα περγαμόντο, θα χρειαστούμε να κρατήσουμε μερικές βρασμένες φλούδες πριν τις βάλουμε στο σιρόπι.
Επίσης θα χρειαστούμε λίγο απ’ το νερό που βράσαμε τις φλούδες και φυσικά την ψίχα από τα περγαμόντο μας.
Υλικά για την μαρμελάδα:
•120 γρ. βρασμένες φλούδες από το περγαμόντο
•180 γρ. ψίχα από το περγαμόντο
( το εσωτερικό μέρος των φρούτων που καθαρίσαμε)
•3 σφηνάκια από το νερό που βράσαμε τις φλούδες
•½ κ.γ αγάρ αγάρ σε σκόνη
•3 κ.γ υγρή στέβια
με αναλογία με την ζάχαρη 1: 4 , δηλαδή 4 σταγόνες στέβια = 1 κ.γ ζάχαρη.
•165 ml γάλα καρύδας ( για έναν αναπάντεχο συνδυασμό αρώματος και γεύσης).
Διατροφική ανάλυση της μαρμελάδας ανά 100 γρ:
Κόβουμε την ψίχα (εσωτερικό μέρος)
του περγαμόντο σε μικρά κομμάτια (αφαιρούμε τα κουκούτσια) και τα ρίχνουμε σε μια κατσαρόλα.
Προσθέτουμε το νερό που βράσαμε τις φλούδες, το αγάρ αγάρ και ανάβουμε την φωτιά σε μεσαία θερμοκρασία.
Μόλις πάρει βράση ανακατεύουμε καλά και προσθέτουμε την στέβια .
Προσθέτουμε επίσης τις βρασμένες φλούδες κομμένες σε μικρά κομμάτια.
Αφήνουμε να βράσουν όλα μαζί για 8 – 10 λεπτά.
Αποσύρουμε απ την φωτιά και αφήνουμε λίγο να κρυώσουν.
Ρίχνουμε όλο το μείγμα μας μέσα στο μπλέντερ
και προσθέτουμε τώρα το γάλα καρύδας.
Χτυπάμε καλά μέχρι να ενωθούν όλα μαζί .
Η μαρμελάδα μας είναι έτοιμη!
Γεμίζουμε μέσα σε βαζάκι .
Αυτή η μαρμελάδα , όπως καταλαβαίνετε ,
εφόσον δεν περιέχει ζάχαρη και κανενός άλλου είδους συντηρητικό, δεν μπορεί να διατηρηθεί περισσότερο από 4 – 5 μέρες στο ψυγείο,
πρέπει λοιπόν να καταναλωθεί άμεσα .
Για τους παραπάνω λόγους λοιπόν δεν φτιάχνουμε μεγάλες ποσότητες απ την στιγμή που ξέρουμε πως δεν θα την καταναλώσουμε άμεσα.
Σύντομα θα σας δώσω μια πολύ ωραία συνταγή για να αξιοποιήσετε την μαρμελάδα σας !
Μέχρι τότε σας εύχομαι καλή απόλαυση
και καλές μαγειρικές περιπέτειες στην κουζίνα σας!!!
9 σχόλια
Με μεγάλη χαρά βλέπω εδώ τη διαφοροποίηση των προϊόντων από τα εσπεριδοειδή – οι μανάδες μας δεν την ήξεραν και οι συνταγές πριν 10 χρόνια δεν ασχολούνταν με όσα περίσσευαν. Εδώ με 4 φρούτα η Σοφία κάνει και γλυκό και μαρμελάδα. Με το ξύσμα θα κάνουμε και λικερ? Εγώ από χρόνια το κάνω, αλλά πάντα χωρίς σημειώσεις για δοσολογίες (λόγω βιασύνης) και πάει πολλή πείρα χαμένη. Εδώ χαίρομαι να τα βλέπω όλα ζυγισμένα – έτσι η επανάληψη της συνταγής (αλλά και οι διορθώσεις) είναι εύκολη και αποτελεσματική επεξεργασία.
Σοφία, για άλλη μια φορά έκανες εξαιρετική δουλειά
Αγαπητέ Δημήτρη σ ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου!
Πιστεύω πως δεν πρέπει να πετάμε τίποτα!
Σε λίγες μέρες έρχεται η συνέχεια …
😉
[…] Γλυκό του κουταλιού περγαμόντο! ( με σιρόπι αγαύης ). […]
[…] περγαμόντο. Την συνταγή του θα την δείτε πατώντας εδώ ! Λίγα χοντροκομμένα ωμά αμύγδαλα […]
[…] γρ. σιρόπι από το γλυκό του κουταλιού περγαμόντο ή […]
Αν αντί για περγαμόντο στη μαρμελάδα, χρησιμοποιήσω λεμόνι θα πετύχει?
Νομίζω πως ναι.
Συγγνωμη !!!Ωραιοτατο το γλυκο περγαμοντο γλυκο ..Τι ειναι η( αγαυη)???δεν την ειχα συναντησει ξανα την λεξη… Μου την εξηγητε παρακαλω????
Το σιρόπι Αγαύης προέρχεται από το φυτό-κακτο με το ομώνυμο όνομα.