Κείμενο, φωτογραφίες :
Σοφία Πιτσικάλη ( Sofia Sofeto ).
Το να ξεκινήσω να αποτυπώσω με λέξεις τις σκέψεις μου σχετικά με την ζωή μου με τον διαβήτη, ομολογώ πως δεν ήταν εύκολη ιστορία…
Ίσως γιατί οι σκέψεις αυτές αφορούν στιγμές μου, που για μένα είναι πλέον καθημερινότητα,
αλλά για τους μη διαβητικούς,
που κυρίως απευθύνεται αυτό το άρθρο,
είναι κάτι εντελώς ξένο…
” Ο Νοέμβρης μήνας κάθε χρόνο, είναι αφιερωμένος παγκοσμίως στην ενημέρωση σχετικά με τον σακχαρώδη διαβήτη. “
Δικαίως θα αναρωτηθείτε για ποιον λόγο απευθύνομαι στους “υγιείς”.
Θα σας απαντήσω λοιπόν, πως ο Νοέμβρης μήνας κάθε χρόνο, είναι αφιερωμένος παγκοσμίως στην ενημέρωση σχετικά
με τον σακχαρώδη διαβήτη.
Όλοι εμείς οι διαβητικοί, που λίγο πολύ ασχολούμαστε ενεργά με την προσπάθεια αυτή,
της ενημέρωσης, προσδοκούμε να γνωρίσει
όλο και περισσότερος κόσμος,
πως ο διαβήτης δεν είναι μόνο ένα γεωμετρικό όργανο…
Σκεπτόμενη βέβαια το γεωμετρικό όργανο. Αυτό με το οποίο σχεδιάζαμε μικρά παιδιά στο σχολείο, τους κύκλους της γεωμετρίας, ανακαλύπτω πως τελικά η σχέση με τον σακχαρώδη διαβήτη είναι υπαρκτή.
Γιατί ουσιαστικά το σταθερό σημείο
του οργάνου, είναι ο διαβήτης ή στην καθημερινή γλώσσα, το ζάχαρο μας
και το σημείο που κινείται
και σχηματίζει τον κύκλο,
είμαστε όλοι εμείς οι διαβητικοί
που η ζωή μας περιστρέφεται, επηρεάζεται και συχνά καθορίζεται από αυτό, το ζάχαρο!
Όντας κοντά 12 χρόνια διαβητική τύπου 1 και έχοντας παιδί με διαβήτη τύπου 1, διαγνωσμένο σχεδόν 1,5 χρόνο, όπως καταλαβαίνετε η καθημερινότητα στην οικογένεια μου σε πολύ μεγάλο βαθμό, περιστρέφεται γύρω από αυτό…
” Το νόσημα αυτό δεν είναι κολλητικό, δεν μεταδίδεται δηλαδή με οποιαδήποτε επαφή. “
Σ’ αυτό το άρθρο μου, αποφάσισα να σας πω όχι μόνο τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης,
αλλά και τι δεν είναι…
Ίσως έτσι κάποιοι από εσάς με αυτό τον τρόπο αντιληφθείτε καλύτερα την ουσία της ιστορίας αυτής.
• Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε πως υπάρχουν διαφορετικοί τύποι διαβήτη.
Σ’αυτό το άρθρο θα σας μιλήσω για το αυτοάνοσο νόσημα που ονομάζεται διαβήτης τύπου 1 ή ινσουλινοεξαρτώμενος.
• Να σημειωθεί πως το νόσημα αυτό δεν είναι κολλητικό, δεν μεταδίδεται δηλαδή με οποιαδήποτε επαφή.
Είναι αυτοάνοσο νόσημα που προκαλείται από διάφορους λόγους και αιτίες που οι ειδικοί επιστήμονες μπορούν να σας ενημερώσουν καλύτερα από εμένα.
• Ο διαβήτης αυτός, παλαιότερα ονομαζόταν νεανικός διαβήτης, τώρα πλέον υπάρχουν αρκετά κρούσματα και σε ηλικίες άνω των 30 ή και 40 ετών.
Δεν είναι λοιπόν, “προνόμιο” μόνο των μικρών παιδιών και των εφήβων. Δυστυχώς έχει αυξητική τάση τόσο σε βρεφικές ηλικίες, αλλά και σε μεγαλύτερα παιδιά.
• Η εμφάνιση του δεν επηρεάζεται απ’τον τρόπο ζωής και διατροφής που κάνουμε σε αντίθεση με τον τύπου β. Υπάρχουν διαβητικοί που πάντα έκαναν υγιεινή διατροφή και άσκηση.
“Ο διαβήτης είναι ένας δύσκολος τρόπος να ζεις!”
• Καλό είναι να ξεκινήσουμε με το ότι ο διαβήτης δεν είναι τρόπος ζωής, όπως συχνά ακούμε τελευταία απ’όσους είναι έξω απ’τον χορό… Ο διαβήτης είναι ένας δύσκολος τρόπος να ζεις!
Είναι κάτι που κανένας μας δεν επέλεξε να του συμβεί, είναι κάτι που δεν ονειρευτήκαμε να ζήσουν τα παιδιά μας!
Ας μην ωραιοποιούμε λοιπόν καταστάσεις δίχως να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που έχει αυτή η απλοποίηση των εννοιών και των λέξεων στις ζωές των ανθρώπων που ζουν από πρώτο χέρι μια δύσκολη και απαιτητική νόσο.
” Ο διαβητικός δεν επαναπαύεται ποτέ. Πάντα βρίσκεται σε εγρήγορση. Το ίδιο και οι γονείς που φροντίζουν τα παιδιά τους με διαβήτη. “
• Η καθημερινότητα ενός διαβητικού δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση με την καθημερινότητα ενός μη διαβητικού.
Οι υποχρεώσεις μας, οι φιλοδοξίες μας, τα όνειρα μας για την ζωή μας, είναι ίδια, όμως εκ των πραγμάτων χρειάζεται να καταβάλουμε πολύ μεγαλύτερο κόπο και προσπάθεια ώστε να βρούμε τον τρόπο να ανταπεξέλθουμε σε όλες αυτές τις απαιτήσεις της ζωής, ταυτόχρονα με τις δύσκολες συνθήκες της νόσου μας.
• Ο διαβητικός δεν επαναπαύεται ποτέ. Πάντα βρίσκεται σε εγρήγορση. Το ίδιο και οι γονείς που φροντίζουν τα παιδιά τους με διαβήτη.
Προσωπικά ανήκω και στις δύο κατηγορίες…
• Όταν παρουσιάζεται η νόσος σε μια οικογένεια, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο όπως πριν. Ουσιαστικά πρόκειται για μια κατάσταση αποδιοργάνωσης. Οι ρυθμοί, οι προτεραιότητες, οι συνήθειες των μελών καλούνται να αλλάξουν με “βίαιο” τρόπο…
Με τον καιρό όμως κι εφόσον υπάρχει καλή θέληση από τα μέλη της, οι ισορροπίες επανέρχονται.
• Ο διαβήτης δεν είναι μόνο νούμερα πάνω σε μετρητές σακχάρου. Είναι αυτό που λίγοι δυστυχώς αντιλαμβάνονται, ακόμα και αρκετοί διαβητικοί…
Είναι η νόσος που “δουλεύει” σιωπηλά, αθόρυβα… Ουσιαστικά ο διαβήτης είναι οι επιπλοκές που προκαλεί όταν είναι αρύθμιστος. Όταν του επιτρέπουμε να κάνει ότι εκείνος θέλει…
” Έχουμε ανάγκη από ενημερωμένους
δικούς μας ανθρώπους”
• Ο διαβητικός δεν έχει ανάγκη από “ευχολόγια”, ούτε από εκείνους που “στεναχωριούνται ” για αυτό που ” τον βρήκε.. ” Όλοι εμείς που παλεύουμε καθημερινά για την επιβίωση μας, έχουμε ανάγκη από ειλικρινή συμπαράσταση, από τους ανθρώπους που θα κατανοήσουν τι είναι αυτό που μας συμβαίνει, που θα αναγνωρίσουν το δικαίωμα μας στο να μην είμαστε πλέον όπως πριν…
• Έχουμε ανάγκη από ενημερωμένους ” δικούς μας ανθρώπους” που ξέρουν πως είναι φυσιολογικό πια για εμάς να μην νιώθουμε πάντα καλά… Πως δεν έχουμε πάντα την ίδια διάθεση γιατί από στιγμή σε στιγμή μπορεί να αλλάξει, επηρεαζόμενη από τα επίπεδα του σακχάρου μας.
• Δεν έχουμε ανάγκη από ” δικούς μας ανθρώπους ” που με την πρώτη ευκαιρία θα μας ρίξουν ευθύνες για τον λάθος χειρισμό του διαβήτη μας, ενώ εκείνοι εκ του ασφαλούς δίνουν συμβουλές για κάτι που δεν έχουν ιδέα πως είναι, και που δεν έχουν ανοίξει ένα βιβλίο να διαβάσουν τι σημαίνει…
Δεν έχουμε ανάγκη από “δικούς μας ανθρώπους ” που ειρωνεύονται και χλευάζουν την ανάγκη μας για μοναξιά…
” Όταν έχεις παιδί με διαβήτη, δεν κοιμάσαι! Τόσο απλά! Ο ήρεμος ύπνος είναι μια πολυτέλεια που αναρωτιέσαι αν την έζησες τελικά ποτέ… “
• Η καθημερινότητα του διαβήτη προϋποθέτει εξοικείωση με την μοναξιά.
Όντας μόνοι υπεύθυνοι και ουσιαστικά γιατροί του εαυτού μας, νιώθουμε την ανάγκη να “αποσυρθούμε” κάποιες φορές και να κάνουμε τον προσωπικό μας απολογισμό.
Δεν είμαστε ” αντικοινωνικές προσωπικότητες ” όπως κάποιος μπορεί να σκεφτεί…
Είμαστε άνθρωποι που θέλουμε χρόνο και τρόπο για να επαναπροσδιορίσουμε τις ψυχές μας, τις ζωές μας, το είναι μας…
• Όταν έχεις παιδί με διαβήτη, δεν κοιμάσαι! Τόσο απλά! Ο ήρεμος ύπνος είναι μια πολυτέλεια που αναρωτιέσαι αν την έζησες τελικά ποτέ…
• Η ρύθμιση του σακχάρου προϋποθέτει συνεχώς να μετράμε είτε με μετρητή σακχάρου αίματος είτε να παρακολουθούμε μέσω της τεχνολογίας, την λεγόμενη συνεχή καταγραφή της γλυκόζης.
• Τα παιδιά μας μέσα στην νύχτα, την ώρα που κοιμούνται έχουν αρκετές αυξομειώσεις των επιπέδων σακχάρου. Συχνά χρειάζεται να επέμβουμε για να αποφύγουμε μια πιθανή υπεργλυκαιμία ή μια υπογλυκαιμία.
” Η υπογλυκαιμία είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση στην οποία υπάρχουν μειωμένα επίπεδα γλυκόζης στον οργανισμό του διαβητικού. “
• Προσοχή!!! Η υπογλυκαιμία δεν είναι η λαιμαργία για την κατανάλωση γλυκών, όπως λανθασμένα πολύ συχνά λέγεται από μη διαβητικούς μόνο και μόνο για να δικαιολογήσουν ακριβώς αυτή την λαιμαργία τους.
Αυτή η πρακτική, για εμάς τους διαβητικούς είναι τουλάχιστον προσβλητική.
• Η υπογλυκαιμία είναι μια πολύ σοβαρή κατάσταση στην οποία υπάρχουν μειωμένα επίπεδα γλυκόζης στον οργανισμό του διαβητικού που δημιουργούν μια σειρά από παρενέργειες στον οργανισμό του,
όπως ζαλάδα, τρέμουλο, πονοκέφαλο κ.τ.λ
και σε σοβαρές περιπτώσεις ακόμα και απώλεια συνείδησης ή και υπογλυκαιμικό κώμα.
• Η ανάπτυξη της τεχνολογίας στον τομέα του διαβήτη έχει σημειώσει σημαντική εξέλιξη, δίνοντας μας την δυνατότητα να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια την καθημερινή μας προσπάθεια για την πολυπόθητη ρύθμιση.
” Η αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης
δεν μας βάζει μυαλό… μόνο ινσουλίνη! “
• Οι αντλίες ινσουλίνης και η συνεχής καταγραφή των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα μας, είναι τα σημαντικά όπλα που έχουμε στα χέρια μας.
Όμως η αντλία συνεχούς έγχυσης ινσουλίνης, όπως λέγεται, δεν μας βάζει μυαλό… μόνο ινσουλίνη! Αυτό σημαίνει πως από μόνη της δεν μπορεί να μας ρυθμίσει εάν εμείς παράλληλα δεν της δώσουμε τις σωστές πληροφορίες και δεν γνωρίζουμε πως θα την χειριστούμε. Όλο αυτό προϋποθέτει σωστή και συνεχής εκπαίδευση. Η παρατήρηση και η δική μας θέληση είναι τα στοιχεία που σε συνδυασμό με την τεχνολογία θα μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας.
• Η ποιότητα της διατροφής μας είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την ρύθμιση μας. Εφόσον γνωρίζουμε τι ακριβώς περιέχει το φαγητό που καταναλώνουμε, μόνο τότε μπορούμε να υπολογίσουμε σωστά την ινσουλίνη που θα χρειαστεί να κάνουμε σύμφωνα με το φαγητό αυτό.
” Στον διαβητικό ασθενή που έχει εκπαιδευτεί σωστά από τον γιατρό του δεν απαγορεύεται κανένα τρόφιμο! “
Δυστυχώς υπάρχει τεράστιο θέμα διατροφικής εκπαίδευσης σε αρκετούς διαβητικούς ασθενείς, κυρίως τύπου β αλλά και τύπου 1 , οι οποίοι καθοδηγούμενοι από γιατρούς μη ενημερωμένους, αποκλείουν από την διατροφή τους σημαντικές κατηγορίες τροφίμων με την υποψία πως ανεβάζουν το ζάχαρο…
Όταν κάποιοι γιατροί συνεχίζουν να αντιμετωπίσουν τους ασθενείς τους, όλων των τύπων διαβήτη, σαν … φωτοτυπίες, δίνοντας τους διατροφές περασμένων δεκαετιών, τότε αναπόφευκτα υποτιμάται αυτόματα η ποιότητα ζωής των ασθενών αυτών αλλά και η διατροφική τους επάρκεια.
• Στον διαβητικό ασθενή που έχει εκπαιδευτεί σωστά από τον γιατρό του δεν απαγορεύεται κανένα τρόφιμο!
Η σωστή φαρμακευτική αγωγή και η άσκηση σε συνδυασμό με την διατροφική καθοδήγηση από πτυχιούχο διαιτολόγο – διατροφολόγο που γνωρίζει τον διαβήτη, και καθοδηγεί εξατομικευμένα τον ασθενή, είναι ο μόνος τρόπος για μια επιτυχημένη πορεία δίχως ανούσιες στερήσεις.
” Ο διαβητικός τύπου 1 δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την ινσουλίνη. “
• Το ζάχαρο μας δεν ρυθμίζεται με κανελογαρύφαλλα και ματζούνια από εξωτικά φρούτα και λαχανικά…
Μόνο η εξωγενής χορήγηση ινσουλίνης είναι ικανή να μας βοηθήσει να το ισορροπήσουμε στον οργανισμό μας.
Άλλωστε είναι αυτό που μας λείπει καθώς το πάγκρεας μας έχει πάψει να παράγει.
• Ο διαβητικός τύπου 1 δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς την ινσουλίνη.
Είναι η ορμόνη που θα τον βοηθήσει να αποφύγει την κετοξέωση. Μια πολύ σοβαρή κατάσταση που συμβαίνει στον οργανισμό μας έπειτα από παρατεταμένα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μας. Κατάσταση που αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
” Η ελπίδα πως κάποια μέρα θα βρεθεί η θεραπεία για όλους τους τύπους διαβήτη. “
Μιλώντας τέλος, για επιτυχημένη πορεία και ρύθμιση του διαβήτη, δεν θα μπορούσα να παραλείψω έναν πολύ σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει την προσπάθεια αυτή.
• Το κίνητρο που έχει ο καθένας μας μέσα του και τον προτρέπει να συνεχίζει να προσπαθεί!
Η αγάπη για την ζωή! Η αγάπη για τα παιδιά μας και για τον εαυτό μας!
Η αίσθηση υπευθυνότητας απέναντι στην οικογένεια μας.
Η συμπαράσταση από ανθρώπους σαν κι εμάς, διαβητικούς και η αλληλεγγύη που υπάρχει ανάμεσα μας.
Η σημαντική προσπάθεια ενημέρωσης από την πλευρά συνειδητοποιημένων γιατρών, που καθημερινά στέκονται στο πλευρό μας προσφέροντας γνώση.
Η εξέλιξη της τεχνολογίας και των πληροφοριών που λαμβάνουμε από νέες έρευνες και μελέτες σχετικά με τον διαβήτη.
Η ελπίδα πως κάποια μέρα θα βρεθεί η θεραπεία για όλους τους τύπους διαβήτη.
Η δύναμη που αντλούμε από την ωριμότητα σκέψης και αντιμετώπισης της νόσου από τα “γλυκά παιδιά μας “…
” Η υποστήριξη σας και η κατανόηση είναι σημαντικοί παράγοντες για όλους εμάς. “
Θα μπορούσα να σας γράψω πολλά περισσότερα, αλλά δεν θέλω να σας κουράσω άλλο.
Με την ελπίδα πως σας βοήθησα να ξεκαθαρίσετε μερικά πράγματα στο μυαλό σας για τον διαβήτη, θα σας ευχαριστήσω πολύ για την ανάγνωση και για τον χρόνο που διαθέσατε για όλους εμάς τους ” γλυκούς ανθρώπους “.
Η υποστήριξη σας και η κατανόηση είναι σημαντικοί παράγοντες για όλους εμάς.
Σας ευχαριστούμε!
Μέχρι την επόμενη συνάντηση μας,
σας φιλώ γλυκά!
Σοφία.
12 σχόλια
Καλησπέρα Σοφία . Ειλικρινά σε παρακολουθώ στο fb και πραγματικά είσαι μια σπουδαία γυναίκα και μια πολύ υπεύθυνη μαμά !! Είχες γράψει κάποια φορά ότι ΄΄ο διαβήτης δεν είναι τρόπος ζωής΄΄ και τώρα διαβάζω αυτό σου το άρθρο τόσο περιεκτικό και για εμένα που δεν γνωρίζω από διαβήτη . Οχι δεν γνώριζα ότι όταν έχεις παιδάκι με διαβήτη το βράδυ πρέπει να το παρακολουθείς . Λαι πολλά ακόμα δεν ήξερα !!
Εύχομαι καλή μου σύντομα να βρεθεί κάποιο αποτελεσματικό φάρμακο για όλους τους διαβητικούς !!
Σε ευχαριστούμε πολύ
Μαρία σ ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο σου. Χαίρομαι όταν με διαβάζετε εσείς που δεν έχετε σχέση με τον διαβήτη και με καταλαβαίνετε. Η γνώση είναι δύναμη για όλους μας! Σ Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου.
Αγαπημένη μουΣοφία, το άρθρο σου για τον διαβήτη είναι κατατοπιστικό και σημαντικό για να το διαβάσουν όλοι … με την ραγδαία αύξηση της νόσου τα τελευταία χρόνια έπρεπε ήδη να έχουν γίνει ενημερώσεις κυρίως από τους παιδιάτρους στους γονείς με κατανοητά λόγια χωρίς υπερβολές …όπως τα δικά σου!Σε ευχαριστουμε πολύ για όσα μας προσφέρεις Σοφία μου ….εγώ έχω μάθει τόσα πολλά από εσένα …Να είσαι καλά και να συνεχίσεις με δύναμη όλα όσα με πολλή δουλειά,κόπο και αγάπη προσφέρεις σε όλους μας ♥️♥️♥️♥️♥️♥️♥️
Δήμητρα
Δήμητρα, να θυμάσαι πως η γνώση είναι δύναμη! Δυστυχώς δεν υπάρχει όση θα έπρεπε από εκείνους που είναι υποχρεωμένοι να την προσφέρουν… Σ Ευχαριστώ πολύ ❤️
Σοφία με τα λόγια σου έχεις αποτυπώσει ακριβώς την καθημερινότητα και τις σκέψεις ενός ατόμου με Διαβήτη τύπου 1 και των μελών της οικογένειάς του. Σαν μαμά ενός 6χρονου αγοριού με διαβήτη που διαγνώστηκε πριν 8 μήνες θέλω να σε ευχαριστήσω πολύ για αυτό το άρθρο αλλά και όλα όσα προσφέρεις, αρχικά για τις συνταγές σου που μας έχουν βοηθήσει προσωπικά πάρα πολύ στη σωστή διαχείριση του διαβήτη του μικρού αλλά κυρίως για τη θετική ενέργεια, τη δύναμη και την αισιοδοξία που μας στέλνεις. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει υποστήριξη και αλληλεγγύη και να βρίσκονται τρόποι να ακούγεται η φωνή μας.
Σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά που γράφεις που κατά κάποιο τρόπο με βοηθούν να μπορέσω να ρυθμίσω τον διαβήτη μου που όλα αυτά τα χρόνια που έχω δεν έχω ρυθμίσει…… είναι όλα αυτά που αναφέρεις τα λάθη που κάνουν οι δικοί μας άνθρωποι και δεν μας καταλαβαίνουν. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΉΣΩ ΞΑΝΆ ΚΑΙ Ξανά να τα καταφέρω….. Μέχρι τώρα έχω φανεί δυνατή κι έχω σταθεί τυχερή 😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘
Καλό μεσημέρι Σοφία μου μόλις τώρα διάβασα το Αρθρο σου με μεγάλη προσοχή , ιδιαίτερα κ για τον μικρούλι σου . Δέν ανοίκο σε αυτή την κατηγορία αλλά ότι ξέρει κανείς δεν είναι άσχημο . Επίσης σε συγχαίρω για τον τρόπο που ξέρεις και μεταχειριζεσαι τον πανέμορφο μικρούλη σου . Επίσης σε συγχαίρω για την γενναιότητα που έχεις να μας το ανακοινώσεις – επισημάνσεις – .Τέλος εγώ ανήκω στην κατηγορία τύπου 2 . Αλλά με έμαθες πάρα πολλά που νόμιζα πως ήξερα . Σ’ευχαριστώ πολύ για όλα καλό μεσημέρι !
Είμαι και εγώ ένας από την κατηγορία των 30αριδων που μου ήρθε αυτό το “θειο δώρο”. Πολύ σωστά είπες που αυτό απλά έρχεται ανεξάρτητα τη ζωή έκανες(προσωπικά έκανα αψοφη διατροη, πρωταθλητισμό κτλ). Τώρα είμαι 40 και έχω μάθει να προσπαθώ καθημερινά είμαι τουλάχιστον αυτός που ήμουν χθές και να μην αλλοτριωθώ. Δεν μπορεί να καταλάβει κανείς αμα δεν το ζήσει ( εύχομαι κανείς να μην το ζήσει ). Όλα όσα είπες είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως τα είπες. Σε ευχαριστούμε πολύ…
27-11-19 η μερα που ενημερωθηκα οτι εχω σακχαρο 395!εκτακτος μπηκα στο νοσοκομειο χθες για να μου το ρυθμισουν αυτοανοσο για ισουλινη κατευθειαν πιστευω να μπορεσω να το συνηθησω!πολυ ωραιος κ ευστοχος λογος στο αρθρο σας!!!χιλια ευχαριστω στον γλυκο σας προλογο για την αρχη μου σε αυτο το δρομο που θα διανυω!!!
Καλησπέρα, ζώντας με αδελφό με δτ1 εδώ κ 30 χρόνια, έμαθα ότι ο δτ1 δεν ρυθμίζεται. Η γλυκοζηλιωμενη ναι ρυθμίζεται, οι καθημερινές μετρήσεις όμως όχι. Όσο καλή και ισορροπημένη διατροφή και να κάνεις. Θα διαφωνήσω στο ότι τα αυτοανοσα δεν είναι κληρονομικά, συνήθως πάνε χιαστί μητερα-γιος, πατερας-κορη. Συνήθως κληρονομεις κάποιο άλλο αυτοανοσα και όχι αυτό πού φέρουν οι γονείς.
Πραγματικά εξαιρετκά όλα αυτά που γράφετε για το πρόβλημα του διαβήτη τύπου 1 και 2. Το πιό συγκλονιστικό όμως είναι με πόση αγάπη το αντιμετωπίζεται ως οικογένεια.!!Σας ζητώ να συνεχίσετε να γράφεται με τόση γνώση και αγάπη.Κάτι θα μείνει και σε όσους μπαίνουν στην σελίδα σας.Εμείς πάντως που σας ακολουθούμε σας ευχαριστούμε πολύ . Με εκτίμηση .
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια. Εύχομαι να είστε καλά και να “ανταμώνουμε”, να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και να βοηθάμε ο ένας τον άλλο.